Nowa Zelandia. Kraj na drugim krańcu świata. Leżący tak daleko, że niektórzy twierdzą, że dalej się już nie da. Nowa Zelandia słynie z przepięknej przyrody, nieziemskich krajobrazów, kultury Maorysów i nielota Kiwi, który jest symbolem tego kraju, a którego spotkać nie sposób. Nowa Zelandia to kraina długich, białych obłoków (w języku Maorysów Aotearoa). To również miejsce, gdzie żyją jedni z najsympatyczniejszych ludzi na świecie. Tylko na Malcie i w Brunei na wyspie Borneo spotkaliśmy równie miłych, otwartych i bezinteresownych ludzi.
Dla nas Nowa Zelandia to kraina wulkanów i gejzerów, paproci drzewiastych i rododendronów, czarnych łabędzi, ptaków Tui i Fantail. Zresztą zobaczcie sami.
Fauna Wyspy Północnej
Łabędź czarny (Cygnus atratus) - duży ptak z rodziny kaczkowatych, endemiczny ptak lęgowy Australii i Tasmanii; introdukowany w 1864 r. w Nowej Zelandii na bazie populacji australijskiej
Jednym z symboli Nowej Zelandii jest ptak Tui, po polsku kędziornik (Prosthemadera novaeseelandiae) – gatunek endemicznego ptaka z rodziny miodojadów występujący najliczniej właśnie na Wyspie Północnej. W jego wyglądzie najbardziej charakterystyczna jest kępka białych piór na podgardlu. Poza tym na pierwszy rzut oka wydaje się całkowicie czarny. Ma jednak delikatne białe paski na szyi oraz piękny niebiesko-granatowy połysk piór na ogonie. Występuje w lasach i na ich obrzeżach oraz w gęstszych zaroślach w pobliżu osad ludzkich. Gniazduje wśród gałęzi drzew lub krzewów. Odżywia się nektarem kwiatów i jagodami, młode karmi owadami. Osiąga 28 cm długości. Odznacza się bardzo melodyjnym śpiewem, ma również zdolność naśladowania głosów innych ptaków i wszelkich zasłyszanych dźwięków. Potrafi, podobnie jak papugi, naśladować ludzki głos. Ponadto charakterystyczne dla niego są głośne dźwięki przypominające odgłosy dzwonka.
The New Zealand fantail czyli wachlarzówka posępna (Rhipidura fuliginosa) to mały, owadożerny ptak z rodziny wachlarzówkowatych występujący w Australii, Nowej Zelandii, Nowej Gwinei, na Wyspach Salomona, Vanuatu i Nowej Kaledonii.
Modrzyk zwyczajny (Porphyrio porphyrio) w języku maori pūkeko to gatunek średniego ptaka z rodziny chruścieli. Zasiedla prawie wszystkie kontynenty za wyjątkiem obu Ameryk i Antarktydy. Zamieszkuje tereny wodno-błotne. Wielkości kury, posiada bardzo długie, czerwone palce i nogi. Jest cały czarny z wyjątkiem białych pokryw podogonowych, które pokazuje kiedy się czymś zaniepokoi. Czerwony dziób i płytka czołowa, gardło i spód opalizują na niebiesko. Stosunkowo mała głowa. Długość ciała: 38-50 cm. Roślinożerny. Zjada pędy, pąki, liście, łodygi oraz korzenie roślin wodnych, czasami trochę mięczaków i owadów. Dobrze radzi sobie podczas pływania i nurkowania.
Inni przedstawiciele fauny nowozelandzkiej:
Flora Wyspy Północnej
Azalie i rododendrony
Paprocie drzewiaste
Kamelie
I inne ślicznotki
Komentarze obsługiwane przez CComment