Francja

Nad rzeką Cosson, która jest jednym z dopływów Loary, kilkanaście kilometrów na północny wschód od Blois, w niewielkiej miejscowości Chambord, na terenie malowniczego parku, znajduje się perła francuskiej architektury okresu renesansu, ponoć największa i z całą pewnością jedna z najwspanialszych budowli obronnych w dolinie Loary - zamek Chambord. Ta wspaniała rezydencja wzniesiona została w XVI wieku z inicjatywy ówczesnego króla Francji Franciszka I. Domniemywa się, że pewien wpływ na kształt budowli miał sam Leonardo da Vinci, światowej sławy włoski malarz, architekt i rzeźbiarz.

wejście do zamku Chambord

Historia

Pod koniec XIV wieku wielką leśną posiadłość, na terenie której obecnie wznosi się zamek Chambord, kupił ród książąt Orleanu. Gdy 100 lat później na tron Francji wstąpił książę orleański, znany potem jako Ludwik XII, tereny te stały się własnością korony francuskiej. Po jego śmierci w 1515 roku na tron wstąpił Franciszek I, który cztery lata później wybrał Chambord jako miejsce pod budowę zamku zdolnego połączyć najwspanialsze elementy francuskiej architektury średniowiecznej i klasycznego włoskiego renesansu, którym zachwycił się podczas pobytu w Mediolanie.

Zgodnie z pierwotnymi założeniami zamek w Chambord miał być tylko rezydencją króla na czas polowań, czymś w rodzaju królewskiego domku myśliwskiego, jednak na przestrzeni lat przekształcił się w prawdziwe dzieło architektury swojej epoki. Autorem pierwotnego projektu zamku był najprawdopodobniej włoski architekt Domenico da Cortona, choć wielu historyków sądzi, że do powstania zamku przyczynił się również sam Leonardo da Vinci, na co miałyby wskazywać niektóre elementy architektoniczne, a także fakt jego wcześniejszego pomieszkiwania w pałacu Clos Lucé, tym samym, w którym spędził dzieciństwo Franciszek I.

Budowa zamku rozpoczęła się w 1519 roku (w tym samym roku zmarł Leonardo da Vinci) i trwała przez prawie 40 lat, podczas których projekt ulegał daleko idącym zmianom. W 1539 roku, po ukończeniu donżonu, zamek gościł przez jedną noc Franciszka I. Po jego śmierci w 1547 roku prace budowlane kontynuuje jego syn, Henryk II. Ogromne koszta budowy i utrzymania spowodowały, że w 1556 roku budowę zawieszono, a zamek zaczął popadać w ruinę. Od zagłady uratował go Ludwik XIV, który przeprowadził gruntowną renowację wnętrz oraz rozbudowę posiadłości i jej bezpośredniego otoczenia. Uważa się, że to on ukończył budowę Chambord wg pierwotnego planu w 1686 roku.

W latach 1725-1733 (pomiędzy pierwszym i drugim zasiadaniem na tronie polskim), mieszkańcem zamku był Stanisław Leszczyński, który był teściem króla Francji Ludwika XV.

W XIX wieku zamek był własnością hrabiego Chambord. Po jego śmierci posiadłość odziedziczyła jego siostra, księżniczka Parmy. w 1930 roku zamek stał się własnością Republiki Francuskiej. W 1981 roku zamek zostaje zaklasyfikowany do światowego dziedzictwa ludzkości UNESCO.

Obecnie zamek Chambord jest jedną z największych i najokazalszych rezydencji królewskich w Dolinie Loary.

O zamku

Zbudowany na planie prostokąta, otoczony fosą, swoją konstrukcją przypomina średniowieczną twierdzę. Wnętrza to 440 komnat, ponoć 365 kominków i kilkadziesiąt klatek schodowych, w tym jedna szczególnie interesująca. Znajduje się ona wewnątrz głównego budynku i ma kształt podwójnej spirali. Obie spirale skręcają w tę samą stronę, nie krzyżując się ze sobą (podwójna spirala tych schodów utworzona jest w taki sposób, iż mogą po nich wchodzić lub schodzić jednocześnie dwie osoby, nie widząc się wzajemnie, co zachęca do zabawy w chowanego). Za autora projektu tego właśnie elementu architektonicznego zamku uważa się Leonarda da Vinci, choć zmarł on jeszcze przed powstaniem tych schodów.

spiralna klatka schodowa

Na parterze znajdują się również min. sala polowań, lapidarium, powozownia, pomieszczenia kuchenne oraz sale Burbonów i Sławy. W sali audiowizualnej można obejrzeć film o historii zamku.

sala polowań

pomieszczenie kuchenne z XVIII wieku

Pierwsze piętro to komnaty: Franciszka I, zarządcy i Królowej oraz apartament reprezentacyjny, kaplica, apartamenty dla gości (wszystkie z okresu od XVI do XVIII wieku) i muzeum poświęcone księciu Chambord (XIX w.).

komnata Królowej

apartament reprezentacyjny

apartamenty dla gości

kaplica

muzeum księcia Chambord

Drugie piętro przypomina zwiedzającym pierwotne przeznaczenie zamku - w trzech salach prezentowana jest historia polowań w Chambord. Można tu też podziwiać rzeźbione sklepienia z emblematami Franciszka I.

galeria trofeów

Trzecie piętro to zewnętrzne tarasy. Pozwalają one przyjrzeć się z bliska ozdobnym renesansowo-gotyckim elementom dachów i dają możliwość podziwiania terenów wokół zamku.

wieża-latarnia

widok z tarasów na ogrody i park

W Chambord można przyjemnie spędzić czas zarówno zwiedzając zamek, jak i spacerując po okalającym go parku. Ponoć bardzo popularną rozrywką Francuzów jest wspólne grillowanie na terenie posiadłości.

Bilet wstępu to koszt 13 euro od osoby (plus 6 euro parking). Wśród dostępnych na miejscu broszur informacyjnych jest również ta w języku polskim.

Więcej informacji można znaleźć na oficjalnej stronie internetowej zamku: www.chambord.org